Silnik synchroniczny zbudowany jest z trójfazowego uzwojenia stojana oraz uzwojenia wzbudzenia na wirniku. Obwód wzbudzenia silnika synchronicznego mogą również stanowić magnesy. W notatkach opisana jest budowa silnika synchronicznego oraz jego podstawowe parametry. Opracowanie zawiera model obwodowy silnika synchronicznego dla jednej fazy oraz wykresy wektorowe napięć i prądów dla tego modelu. W notatkach opisane są sposoby rozruchu silnika synchronicznego. Podstawową cechą silnika synchronicznego jest równość prędkości kątowej wirnika z prędkością kątową wirującego pola magnetycznego w stojanie, równość wartości tych prędkości dotyczy stanu ustalonego. W stanie nieustalonym, czyli przykładowo po nagłym zwiększeniu momentu obciążającego silnik może wystąpić zjawisko kołysań kąta mocy silnika θ co w efekcie może doprowadzić do wypadnięcia silnika z synchronizmu. Kolejną bardzo istotną cechą silnika synchronicznego jest zależność rodzaju mocy biernej pobieranej przez silnik synchroniczny z sieci od jego prądu wzbudzenia. Zależność pomiędzy prądem pobieranym przez silnik z sieci energetycznej a jego prądem wzbudzenia jest przedstawiona na krzywych V. Silnik synchroniczny przewbudzony jest dla sieci odbiornikiem RC. Silnik synchroniczny niedowzbudzony jest dla sieci odbiornikiem RL.