Przedmiotem przykładu jest drabina o masie m i długości l. Drabina jest oparta o ścianę w punkcie A oraz o podłogę w punkcie. Na styku drabiny z punktem A tracie ślizgowe(tracie przesuwne) nie występuje. W punkcie B drabina oddziałuje z podłożem poprzez tarcie ślizgowe, współczynnik tarcia ślizgowego drabiny w tym punkcie jest znany i wynosi μ. Celem zadania jest wyznaczenie maksymalnego kąta αmax jaki może tworzyć drabina względem podłoża aby pozostała w równowadze.